Like a barrel of dread
You are hovering 'round my head
If only you could try to resist
Come now, won't you try to forget
Steadfast and true
Gentle are few
When everything just slips away
Shannon Wright
Στην Κανειία χώρα, εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχουν δάκρυα, υπάρχουν πετρώματα. Το κολλώδες διάφανο υγρό υλικό από το οποίο συντίθενται σκληραίνει μερικές ώρες μετά την έκκρισή του από τους δακρυγόνους αδένες. Τα απολιθώματα μονιμοποιούνται ως χαρακτηριστικά των προσώπων καθώς συσσωρεύονται στις κοιλότητές τους και μετατρέπονται σε ασύμμετρες μάζες. Κάθε κεφάλι προσομοιάζει, έτσι, σε ημισχηματισμένο δείγμα πολύτιμου λίθου. Τα υλικά αυτών των πετρωμάτων είναι διαπερατά μόνο από το φως. Ορισμένοι σπεύδουν να τα αποκολλήσουν από τις στοιβάδες του δέρματος τους πριν καν στερεοποιηθούν, ορισμένοι τα αφαιρούν χειρουργικά μετά την πήξη τους, άλλοι απλώς τα λαξεύουν, άλλοι τα καλύπτουν με κεφαλόδεσμους, και άλλοι τα αποδέχονται ως έχουν, φέροντάς τα ως νέα στοιχεία ταυτότητας. Στην Κανειία χώρα οι πολίτες δε λαμβάνουν την απαραίτητη καλλιέργεια αναφορικά με την ποιητική λειτουργία της μεταφοράς.
