Διαβάζεται σαν επιφώνημα, #1

Μπήκαν στο ιατρείο αγκαλιασμένοι τραγουδώντας μια παιδική μελωδία. Η νεαρή γραμματέας άφησε ένα τηλεφώνημα στη μέση και έτρεξε να τους καλωσορίσει. Τους φίλησε σταυρωτά και χάιδεψε κυκλικά την κοιλιά της γυναίκας. Ο άντρας έτρωγε αμύγδαλα και συνέχιζε να σφυρίζει τη μελωδία.

-Άλλαξες! Σε ποιό μήνα είσαι;

-Στον έβδομο, όλα πάνε θαυμάσια! Ήρθαμε για τον μηνιαίο έλεγχο.

-Δεν έχει παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή, έτσι;

-Με δυσκολεύουν μόνο τα αγκάθια του επειδή έχουν μεγαλώσει αρκετά, αλλά τίποτα το ανησυχητικό, φταίει που μου αρέσει να κοιμάμαι μπρούμυτα και σκίζεται το δέρμα, οπότε πρέπει να ράβω την κοιλιά μου κάθε πρωί και να αλλάζω σεντόνια. 

Η νεαρή γραμματέας χαμογελούσε παριστάνοντας ότι βάζει κραγιόν αλλά ήταν στ' αλήθεια δύσκολο να κρύψει το φθόνο που σπίθισε στα μάτια της εκείνη τη στιγμή.