Ας αρχίσουμε από αυτό: λέγεσαι Ίθαν Αλαού. Η αγαπημένη σου δραστηριότητα στην προσχολική ηλικία ήταν να αφουγκράζεσαι τις κραυγές των γάτων σε περίοδο αναπαραγωγής, μιμούμενος τις οποίες απόκτησες το δεύτερο, και διαδεδομένο σου όνομα. Στο σχολείο όντας μικρόσωμος και λεπτοκαμωμένος εύκολα γινόσουν αόρατος και κατά τη διάρκεια του μαθήματος μουσικής κατάφερνες να εγκατασταθείς πίσω από την ανοιχτή ξύλινη πόρτα, να κολλάς το αφτί σου στο κάσωμα και να παρακολουθείς εκείνες τις αντανακλάσεις του ήχου που πολύ αργότερα ο ίδιος ονομάτισες "σκοτεινές". Όταν έγινες δεκαεπτά διηύθυνες την πρώτη σου συμφωνική ορχήστρα διαρρυθμισμένη από δική σου επιλογή με άχορδα πρώην έγχορδα, απουσία πνευστών και κρουστά τοποθετημένα σε ενυδρεία. Στα είκοσί σου χρόνια συνέθεσες το πρώτο σου κονσέρτο για δύο ζευγάρια παπούτσια, ένα οποιοδήποτε υγρό πεζοδρόμιο και τέσσερα συγκεκριμένα πόδια, τα δύο δικά σου και τα δύο της αγαπημένης σου, έργο το οποίο τροποποίησες όταν η αγαπημένη σου έμεινε ανάπηρη από το λαιμό και κάτω και κατέστρεψες ολοσχερώς όταν η αγαπημένη σου σε παράτησε επιλέγοντας την οδό της ευθανασίας. Μετά από μια δεκαετία απόσυρσής σου επανήλθες με την επινόηση μιας πρωτοποριακής μεθόδου συντονισμού μουσικών συνόλων, τιτλοφορούμενη "Eye Conduct", αποκλειστικά με χρήση των αμφιβληστροειδών του μαέστρου, χωρίς τη διαμεσολάβηση κινήσεων των άνω άκρων. Γράφτηκε η βιογραφία σου, έγινες διάσημος, βαθύπλουτος και περιζήτητος αλλά μαζί με τη δόξα γύρω από το όνομά σου βοούσαν και οι φήμες ότι αρχίζεις να τρελαίνεσαι. Ειδικά μετά από την πρωτοχρονιάτικη συναυλία της φιλαρμονικής της Βιέννης όπου τα χέρια σου έτρεμαν αντί να βρίσκονται ακίνητα πίσω από την πλάτη και στο τέλος ξέσπασαν σε ένα κυμάτισμα που ξεκινούσε από τους ώμους και κατέληγε στα δάχτυλα προκαλώντας θυμηδία στο κοινό και απόγνωση στους μουσικούς. Από τότε οι εμφανίσεις σου αραίωσαν μέχρι που σταμάτησαν τελείως και τα μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για πιθανή αυτοκτονία σου. Χτες βράδυ τα βήματα μιας βόλτας με οδήγησαν στη γέφυρα του Άλβα και το βλέμμα μου σταμάτησε στην αντανάκλαση μιας φιγούρας στο ποτάμι να διαγράφει ημικύκλια με τα χέρια της κρατώντας δύο μπαγκέτες. Πλησιάζοντας πρόσεξα ότι ανάμεσά τους κρεμόταν ένας βρόχος σχοινιού που ανά διαστήματα βυθιζόταν σε έναν κουβά και μετά την ανάσυρσή του έξω σχημάτιζε σαπουνόφουσκες. Παρακολούθησα το θέαμα απορροφημένη και πριν φύγω χειροκρότησα και σου φώναξα αυθόρμητα "μπράβο μαέστρο!". Ήρθες κοντά, μου έδωσες το σκοινί και επέμενες να σε βοηθήσω να δέσεις τους καρπούς σου μεταξύ τους. Δεν το έκανα αλλά σε οδήγησα εδώ επειδή φαινόσουν ανήμπορος. Θα σε φροντίσουν. Υποτίθεται ότι μπορούν να σου επαναφέρουν τη μνήμη και την ομιλία. Όταν κατάλαβαν ποιός είσαι και μου διηγήθηκαν την ιστορία σου, δεν εντυπωσιάστηκα γιατί δεν έχω ιδέα από μουσική. Φαντάσου ότι δεν έχω βρεθεί ποτέ σε συναυλία με μαέστρο. Ίσως χτες ήταν η πρώτη μου.
