Το πηγάδι, το σκοινί και ο κουβάς είναι τρεις άγριες μεταβλητές που συμμετέχουν σε μια ήμερη εξίσωση.
Όταν ο κουβάς είναι μια δαχτυλήθρα και το σκοινί μια κλωστή, η εμβύθιση στο πηγάδι και έπειτα η ανέλκυση επιφέρουν τη συνειδητοποίηση ότι περιέχει μέλι.
Όταν ο κουβάς είναι χρυσός και το σκοινί μια πλατινένια αλυσίδα, η κάθοδος αποδεικνύεται μοιραία καθώς το πηγάδι αρχίζει να θέτει τα πιο δυσεπίλυτα αινίγματα ως λύτρα απελευθέρωσης.
Όταν ο κουβάς είμαι εγώ και το σκοινί πάλι εγώ, μετά την πτώση στον πάτο του πηγαδιού και με την πάροδο του αφόρητου πόνου γίνεται εφικτή η ενατένιση ενός απόλυτα κυκλικού κάδρου έναστρης νύχτας.
