Συνταξιούχος καθηγήτρια αρχαιολογίας, χωρίς γυαλιά, με μικροσκοπικά μάτια βυθισμένα σχεδόν μέσα στο μέτωπο, διηγιόταν ξανά και ξανά την ιστορία για τότε που ένα ζωντανό παγώνι που της είχαν φέρει δώρο, αυτοαναφλέχθηκε στα καλά καθούμενα στη βιβλιοθήκη του πατέρα της, κι αυτή τότε άρπαξε μια σβούρα και την πέταξε στις φλόγες να δει αν θα καεί, μα το παιχνίδι όχι μόνο δεν κάηκε, αλλά συνέχισε να στροβιλίζεται ακάθεκτο λίγα εκατοστά πάνω από τη φωτιά στο παιδικό ύψος του κεφαλιού της, μέχρι που την έσβησε εντελώς και προσγειώθηκε γαλήνια μπροστά της.
