Εν είδει σκοτίας (όσα μου εξομολογήθηκε ο Σ. Ρ. Δ.), #2


Βγήκα από τη μήτρα με ένα πλοκάμι να εξέχει από την αριστερή μου ωμοπλάτη. Ο μαιευτήρας το χαρακτήρισε με χρήση αυτού του όρου. Η οικογένειά όπου μεγάλωσα φρόντιζε να το καμουφλάρει φορώντας μου ρούχα μεγαλύτερου μεγέθους. Στην ηλικία των πέντε κάποιος χειρούργος το αφαίρεσε για να ελαττώσει τις πιθανότητες ανάπτυξης του εξογκώματος σε καρκίνωμα. Η μνήμη του ακρωτηριασμού εγκαθίδρυσε την έλλειψη του μέλους στο βάθρο των τραυμάτων της παιδικής μου ηλικίας. Σωματικά ανακαλώ συχνά ως ενήλικας την ανάγκη του χαμένου εξωτερικού οργάνου. Ειδικά όταν επισκέπτομαι τους ελέφαντες.