Στο άδειο σημειωματάριο φαντάζομαι όλες τις λέξεις και τις εικόνες καθώς γυρίζω τις σελίδες ξανά και ξανά. Είναι κάθε φορά η ίδια ιστορία. Με λευκά γάντια εφαρμοσμένα στις παλάμες σφίγγω ένα μαχαίρι ξανά και ξανά. Είναι κάθε φορά η ίδια κηλίδα. Από την πόρτα του κλουβιού με τις αράχνες κλέβω το κλειδί ξανά και ξανά. Είναι κάθε φορά η ίδια συντροφιά. Το μόνο παιχνίδι που με διασκεδάζει πια είναι να κρατάω την αναπνοή μου.
