ο Άγιος με τα Νύχια, #1


Φυλάει τις προνύμφες μέσα σε δέκα τσίγκινα κουτιά ζωγραφισμένα με σημεία και ευθείες που σχηματίζουν άγνωστους αστερισμούς. Τακτικά τα ανεφοδιάζει με καραμέλες γλυκόριζας. Από τότε που ο Άγιος τάχθηκε στη σιωπή μια μοναδική ηδονή επιτρέπει στα αφτιά του. Βυθίζει πριν τον ύπνο ένα δάχτυλο τη φορά κάτω από κάθε έναστρο καπάκι και το πλησιάζει στα κουκούλια τόσο ώστε, μόλις ραγίσει ελάχιστα κάποιο κέλυφος, να ακουστεί ο κρότος που κάνει ένα σάβανο όταν διαρρηγνύεται.

Διαβάζεται σαν επιφώνημα, #4


Είδα να περνάει ένα τρένο με εφτά ανοιχτά βαγόνια. Είδα ότι μετέφερε σωρούς από σκουριασμένες άγκυρες. Είδα τη θέση του οδηγού άδεια. Είδα τον καπνό από το φουγάρο του να σχηματίζει κύματα καθώς περνούσε μπροστά από το νεκροταφείο των ελικοπτέρων. 

Είδα από το πιο κατεστραμμένο σκάφος να πετάγεται έξω ένα κορίτσι φορώντας νυχτικό. Το είδα να ενώνει τα χέρια σε σχήμα πιστολιού και να σημαδεύει  την αμαξοστοιχία με ασύσπαστους τους μύες του προσώπου. 

Αποφάσισα ότι είχα δει αρκετά για σήμερα, άνοιξα μια καινούργια τρύπα και επέστρεψα στο χώμα. Αντί για την ξερή ζεστασιά της φωλιάς μου ένιωσα αναπάντεχα να με περιζώνει παγωμένο νερό.

Διαβάζεται σαν επιφώνημα, #3


Βγαίνει από την πολυκατοικία κάθε πρωί γύρω στις έξι. Φοράει χειμώνα καλοκαίρι ένα αδιάβροχο μακρύ ως τους αστραγάλους που η κουκούλα του αφήνει να εξέχει μόνο η άκρη της μύτης και μια γκρίζα γενειάδα. Διασχίζει αμέριμνα το δρόμο και μόλις περάσει απέναντι, πέφτει στα γόνατα και αρχίζει να χαϊδεύει τρυφερά τις πλάκες του πεζοδρομίου. Δεν έχω δει ποτέ το πρόσωπό του ούτε πόση ώρα διαρκεί η ερωτική του πράξη. Είμαι απορροφημένη εκείνη την ώρα χαϊδεύοντας το απέναντι πεζοδρόμιο. Όταν σηκώνομαι, εκείνος πάντα έχει φύγει.

Διαβάζεται σαν επιφώνημα, #2


Ως μικρή η τολμηρότερη σκανταλιά που τακτικά επιχειρούσα εντός της πατρικής εστίας ήταν να αναρριχώμαι στον πάγκο της κουζίνας, να ανοίγω το ψηλό ντουλάπι και να κατεβάζω ένα γυάλινο μπουκάλι. Το μπουκάλι αυτό διέθετε αφύσικα λεπτό στόμιο, άνισα φαρδύ κορμό και μεταλλικό πώμα. Η μαγεία του εν λόγω αντικειμένου δεν περιοριζόταν στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά αλλά στο περιεχόμενό του. Ήταν γεμάτο με ένα διαυγές υγρό κυανής απόχρωσης μέσα στο οποίο βρισκόταν βυθισμένο ένα ολόκληρο ξεφλουδισμένο αχλάδι. Όταν έλειπαν οι γονείς κρατούσα στα χέρια το δοχείο και σχεδόν έχανα την ισορροπία μου από τη συγκίνηση που επέφερε η τόσο έντονη εξάσκηση της τέχνης της απορίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν κατάφερα να απομακρυνθώ από το φυσικό περιβάλλον εκείνης της ανάμνησης και να μένω πλέον μόνη. Διαμόρφωσα τα ανοίγματα του σπιτιού μου εκ των έσω, που σημαίνει ότι πρώτα βρέθηκα μέσα στο χώρο και στη συνέχεια τα κατασκεύασα. Τα παράθυρα έχουν μέγεθος κλειδαρότρυπας και οι πόρτες προς το μπαλκόνι προσομοιάζουν σε πλάτος τις χαραμάδες. Η εξώπορτα, δε, έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τις σωματικές αναλογίες μιας μέσης οικόσιτης κατσαρίδας, καθώς επιδίωξα οι προδιαγραφές της κατοικίας μου να μην καταπιέζουν και τους υπόλοιπους εκόντες άκοντες ενοίκους. 

Διαβάζεται σαν επιφώνημα, #1


Μπήκαν στο ιατρείο αγκαλιασμένοι τραγουδώντας μια παιδική μελωδία. Η νεαρή γραμματέας άφησε ένα τηλεφώνημα στη μέση και έτρεξε να τους καλωσορίσει. Τους φίλησε σταυρωτά και χάιδεψε κυκλικά την κοιλιά της γυναίκας. Ο άντρας έτρωγε αμύγδαλα και συνέχιζε να σφυρίζει τη μελωδία.

-Άλλαξες! Σε ποιό μήνα είσαι;
-Στον έβδομο, όλα πάνε θαυμάσια! Ήρθαμε για τον μηνιαίο έλεγχο.
-Δεν έχει παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή, έτσι;
-Με δυσκολεύουν μόνο τα αγκάθια του επειδή έχουν μεγαλώσει αρκετά, αλλά τίποτα το ανησυχητικό, φταίει που μου αρέσει να κοιμάμαι μπρούμυτα και σκίζεται το δέρμα, οπότε πρέπει να ράβω την κοιλιά μου κάθε πρωί και να αλλάζω σεντόνια. 

Η νεαρή γραμματέας χαμογελούσε παριστάνοντας ότι βάζει κραγιόν αλλά ήταν στ' αλήθεια δύσκολο να κρύψει το φθόνο που σπίθισε στα μάτια της εκείνη τη στιγμή.