Paciència. Estem plantant. ,#4


Τον καιρό που ακόμα μάθαινε να μιλάει, να μασάει και να διαβάζει, κάποιος της άφησε στην πόρτα μια γλάστρα με λεβάντα που περιείχε ένα σημείωμα όπου έγραφε σε πολυτονικό: "εν δε φάει και όλεσσον". Αμέσως πρόθυμα τη μεταφύτεψε στον κήπο. Όποτε ο ύπνος δεν τη βοηθάει να απουσιάσει από τη νύχτα, ακολουθεί την εξής τελετουργία: Στέκεται μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου και χρησιμοποιώντας το οδοντικό νήμα αργά και μεθοδικά αφαιρεί από το στόμα της ένα δόντι τη φορά. Μετά το θάβει προσεκτικά στο χώμα της αυλής πάντα στο ίδιο σημείο κάτω από τον ίδιο θάμνο. Κάθε επόμενο πρωί καμαρώνει το θάμνο και θαυμάζει πόσο αποτελεσματικά ενεργεί για την ανάπτυξή του το κοκάλινο λίπασμα της αϋπνίας της που τον ταΐζει. Ποτέ δεν έχει ποτίσει και ποτέ δεν έχει κλαδέψει η ίδια αυτό το φυτό και ούτε μία φορά δεν έχει αναρωτηθεί πώς εκείνο εξακολουθεί να θάλλει. Πριν δύο φεγγάρια εναπόθεσε με φροντίδα το τελευταίο δόντι από την παιδική της οδοντοφυΐα στη σκιά των φύλλων του. Από τότε ακάθεκτη συνεχίζει να κερνάει ένα- ένα ακόμα και τα τελευταία ενήλικα δόντια της στα ιώδη λουλούδια, των οποίων τα πέταλα περιβάλλει με μια κραυγαλέα στοργή, απολύτως μη αναμενόμενη με βάση τα δεδομένα του πειράματος.