Ζυγισμένα μαχαίρια, #3


Απόψε είδα ένα αεροπλάνο να πέφτει στη μέση της λίμνης. Δεμένη σαν πέπλο στα φτερά και στην ουρά του έσερνε τη νύχτα. Η κίνησή του ήταν αργή. Ώρες ολόκληρες έγραφε στον γαλάζιο θόλο μια μαύρη καμπύλη. Όταν βυθίστηκε εντελώς απλώθηκε ένα διαυγές σκοτάδι. Πλησίασα την όχθη και κοίταξα στο νερό. Ήταν πηχτό και κίτρινο και αντανακλούσε όλο μου το σώμα εκτός από το πρόσωπο.