Σακραφλατία, #2


Λέγεται ότι όποιος έχει γεννηθεί εκεί, οφείλει πρώτα να κατασκευάσει και έπειτα να διατηρεί σε άψογη κατάσταση μια συλλογή από σκιάχτρα μινιατούρες. Αποτελούμενη από τουλάχιστον δώδεκα στελέχη. Δεν είναι απλή υπόθεση. Πρέπει καθημερινά με μια μικροσκοπική τσουγκράνα να χτενίζει τα κομματάκια άχυρου που απαρτίζουν το σώμα τους. Χρησιμοποιώντας μια σύριγγα με στόμιο σε μέγεθος κεφαλιού καρφίτσας να ανανεώνει την κόλλα ανάμεσα στα μέλη του σώματος κάθε φιγούρας. Με μια παραμάνα να συσφίγγει τους κόμπους μεταξύ των λεπτών νημάτων που σχηματοποιούν τα χέρια, τον κορμό, το κεφάλι των σκιάχτρων. Δύο φορές την εβδομάδα να αφαιρεί προσεκτικά τα βαμβακερά πουκάμισα που φοράνε τα σκιάχτρα ξεκουμπώνοντας ένα ένα με τη βοήθεια μικροσκοπίου τις χάντρες που λειτουργούν ως κουμπιά. Στη συνέχεια να τα πλένει με βραστό νερό και πράσινο σαπούνι και αφού στεγνώσουν, να τα σιδερώνει κάτω από μια πυρωμένη μεταλλική ξύστρα μολυβιών πριν να τα ξαναφορέσει στα σκιάχτρα του. Δεν είναι εύκολο έργο η φροντίδα μιας τέτοιας συλλογής. Ειδικά λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συντηρητές έχουν μεγάλες μαύρες φτερούγες αντί για δάχτυλα. Λέγεται ότι όποιος έχει γεννηθεί εκεί, δεν έχει γνωρίσει ποτέ το φόβο.