Έκανα δρόμο για να φτάσω μπροστά σ'αυτή τη σκάλα. Μαρμάρινη μνημειακή σκάλα με σκαλιστή κουπαστή και καμπύλα πλατύσκαλα. Κοντοστάθηκα για λίγο κάτω από την πύλη με τις μπαρόκ παραστάδες και το γιγάντιο υπέρθυρο. Πέρασα μέσα. Διέσχισα έναν σκοτεινό προθάλαμο με αγάλματα μυθικών θηρίων κατά μήκος του. Πιο πέρα, τα βήματα μου αντήχησαν στην ημικυκλική αίθουσα χορού. Παραδίπλα, στο δωμάτιο των ακροάσεων κάθισα στον ξυλόγλυπτο θρόνο με τα τέσσερα πόδια σαν οπλές λιονταριού. Απέναντι, στροβιλίστηκα μέχρι να χάσω την ισορροπία μου στο μυστηριώδη τριγωνικό χώρο με τους καθρέφτες. Ανοίγοντας μια μικρή πόρτα, δοκίμασα την ηχώ της φωνής μου στο θεωρείο ενός μικρού θεάτρου με κρεμασμένες κόκκινες και χρυσές γιρλάντες από το ταβάνι και μαραμένα λευκά τριαντάφυλλα σκόρπια πάνω στη σκηνή. Ανέβηκα κι άλλη σκάλα. Πέτρινη οφιοειδή σκάλα με κρυπτικά επιγράμματα χαραγμένα στα απότομα σκαλοπάτια. Γύρισα το κλειδί από εφτά λευκές πόρτες και ξάπλωσα κάτω από εφτά κρεβάτια "με ουρανό". Χάιδεψα τους γυαλιστερούς μαύρους τοίχους σε εφτά μπάνια και ήπια νερό από εφτά βρύσες σαν στόματα ψαριών. Ώσπου, παίζοντας κουτσό στα πράσινα και άσπρα πλακάκια, παρατήρησα ένα τούβλο που εξείχε στο διάδρομο. Το έβγαλα, έκλεισα το αριστερό μου μάτι και με το δεξί κοίταξα μέσα. Ανοιχτές ντουλάπες, κρεμάστρες στο πάτωμα, άδεια κουτιά και κεφάλια από κούκλες χωρίς περούκες. Επιτέλους είχα φτάσει. Ξεφόρτωσα τα σύνεργα μου και άρχισα να γκρεμίζω τον τοίχο. Μόλις βρέθηκα μέσα ξεντύθηκα και έκαψα όλα τα ρούχα μου. Μετά ανασυναρμολόγησα το χαλασμένο κομμάτι του τοίχου. Άφησα και πάλι ένα τούβλο να εξέχει. Ξεδίπλωσα τα χαρτιά και έξυσα το μολύβι μου.
