Fingeresque, fragment #2

Περπατάω πάνω σε μια  κινέζικη γραφομηχανή.  Κάθε μέρα που περνάει κάνω ένα βήμα μπροστά, πίσω ή διαγωνίως. Ποτέ δε βρέθηκα πάνω στο ίδιο πλήκτρο δύο φορές. Άραγε όταν τα πόδια μου ακινητήσουν εξαντλημένα, θα υπάρχει κανείς να τραβήξει το χαρτί από τον κύλινδρο και να διαβάσει μια ιστορία από τυχαία ιδεογράμματα;