Μέσα στην παλάμη μου κοιμάται μια νεογέννητη ενυδρίδα. Κουνά νωχελικά την ουρά της. Μου δαγκώνει απαλά το δέρμα. Με γαργαλάει με τη γούνα της καθώς αλλάζει στάση στον ύπνο της. Τα μικροσκοπικά της βλέφαρα με ανατριχιάζουν κάθε φορά που ανοιγοκλείνουν ανεπαίσθητα, υποκινούμενα από ονειρικές συγκινήσεις. Το βελούδινο τρίχωμά της διεισδύει ηδονικά στα κενά ανάμεσα στα δάχτυλά μου.
Έκλεισα με δύναμη την παλάμη μου και συνέθλιψα την ενυδρίδα. Πάντα φοβόμουν τον αιφνιδιασμό από ύπουλη αφύπνιση τρυφερότητας.
